به نقل از «خبرآنلاین»

روز ملی سینما و این سوال که آیا هنر می میرد؟

تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۶۹۳۶۴

سال های سال قبل فیلم" گنج قارون" که فیلمی به محک روشنفکری، آبگوشتی و فیلمفارسی بود ،ناجی سینمای ایران شد ؛ سینمایی که از یک سو با ملودرام های هندی و از سوی دیگر با فیلمهای وسترن و عاشقانه غربی تهدید می شد ومی رفت تا برای همیشه خاموش شود، با یک فیلم پرفروش نجات پیدا کرد و ادامه حیات داد تا سینمای موج نو و بعد از آن سینمای با ارزش و متفاوت دهه شصت و هفتاد روی همین درخت  نحیف شاخه بزند و میوه بیاورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.....چند وقت پیش برای دیدن فیلم "فسیل" رفته بودم با خودم اندیشیدم چه قدر وضعیت فسیل شبیه گنج قارون است ....‌سینمایی که در بحران زا ترین دوران کشور از ما خنده می طلبد و اتفاقا خوب می فروشد. من دلایلی دارم که فسیل را فیلم بدی ندیدم اما قصدم نقد فیلم نیست ، قصدم این است که بگویم تا روزی که مخاطب ایرانی از آثار هنری داخلی حمایت کند، هنر نخواهد مرد.

امروز در وضعیتی به سر می بریم که مردم به دلیل مخاطرات اقتصادی حتی اگر بودجه ای را برای مسایل فرهنگی در نظر می گیرند می خواهند حداکثر لذت و شادی را از آن بودجه ببرند طبعیست در این شرایط کمدی و خنده طرفدار بیشتری دارد تا فیلمهای تلخ اجتماعی که شاید آینه ای از تلخی هایی باشد که دیگر در زندگی مان عادی شده.

در کشور ما تعداد افرادی که عاشق مردن هنر هستند کم نیستند؛ جماعتی که از مرگ تیاتر، سینما، داستان، شعر و موسیقی لذت می برند چرا که در پس پشت گورستان هنر، جامعه ای را خواب می بینند که  در برهوت زبان گویا و منتقد هنر، هیچ دادی  در آن ، راه به جایی نجوید. کم نیستند کسانی که گرانی کاغذ و صنعت نشر و به خاک سیاه نشستن مولف ایرانی را به هیچ می گیرند و از آمار پایین مطالعه و استراتژی ها و برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت برای ارتقای آمار آن خبر می دهند اما در باطن تنها چیزی که برایشان اهمیت ندارد تولید داخلی در عرصه هنر و فرهنگ مکتوب است .........  کوتاه سخن اینکه اگر می خواهید هنر در جامعه ایرانی نمیرد و این درخت چند هزار ساله بر دوام بماند و خشک نشود باید دست به کار شوید آستین ها را بالا بزنید و از هر راهی که می شناسید از تولید کنندگان داخلی هنر و فرهنگ حمایت کنید که این پیش از همه به نفع فرزندانمان است که باید برایشان فرهنگ و هنر چند هزار ساله جامعه ایرانی را به یادگار بگذاریم.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1812435

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: هادی معیری نژاد سینمای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۶۹۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حملات ضدفرهنگی پدافند شایسته می‌طلبد

ما همین حالا هم درگیر بزرگ‌ترین جنگ فرهنگی تاریخ هستیم و نیروهای متخاصم خارجی با کینه‌های تمدنی به همراه ایادی داخلی‌شان خیز گرفته‌اند تا در هر فرصت خاکریزی از فرهنگ ایران را ساقط یا تصرف کنند.

 به گزارش ایسنا، علی‌اکبر عبدالعلی‌زاده در یادداشتی با این عنوان در روزنامه جام جم نوشت: برخی رخدادها فرصت بررسی موقعیت‌های مخرب تکرار شونده و اصلاح آنها را تامین می‌کنند که سریال «حشاشین» از آن جمله است؛ سریالی در ظاهر تولید مصر اما در واقع روایتی صهیونیستی و مملو از تحریفات تاریخی از ظهور اسماعیلیه که در لایه‌های زیرین خود، جنبش‌های شیعی را با فتنه‌های برساخته اسرائیلی همچون داعش در ذهن مخاطب تطبیق می‌دهد.

به طور کل آش این سریال در ضدیت با فرهنگ ایرانی آنچنان شور است که صدای تمام رسانه‌های داخلی با گرایش‌های متفاوت را در آورد و همگی متفق‌القول این سریال را اثری ضد ایرانی توصیف کردند. 

با این مقدمه ذکر چند نکته ضروری است:
پلتفرم‌های رسمی و مجوزدار داخلی همزمان با پخش سریال درماه مبارک وهمگام باپخش آن در مصر، اقدام به نمایش سریال کردند؛ اقدامی که با طمع جذب مخاطب و درآمد بیشتر صورت گرفت‌. بسیاری از پلتفرم‌ها پس از اعلام رسمی ممنوعیت دیرهنگام‌، پخش حشاشین را از خروجی خود حذف کردند امابرخی برادامه این مسیر ودرسرپیچی از قانون اصرار واستمرار دارند.

اگر کسی اندکی تاریخ بداند و سریال را ببیند آشکارا متوجه خط ضد فرهنگ ایرانی و ضد شیعی و مخالفت آن با اصل اتحاد اسلامی می‌شود و حتما از خود می‌پرسد پس مدیران پلتفرم‌های داخلی چطور به خود اجازه داده‌اند فیلمی صد در صد تحریف شده از تاریخ کشورشان را منتشر کنند؟ 
‌پاسخ در این است که پخش فیلم‌ها و سریال‌های خارجی در گروه نظارت پسینی قرار می‌گیرد؛ در جهت کمک به پلتفرم‌ها و برای این‌که در صف صدور مجوز نمانند مسئولیت نظارت پیشینی بر آثار خارجی به پلتفرم‌ها تفویض شده و نهاد نظارتی پس از پخش اثر در سکوها و در قالب نظارت پسینی در صورت وجود تخلفات آنها را به پلتفرم مربوط  تذکر می‌دهد. حالا برخی پلتفرم‌ها بدون توجه به ضرورت‌های اخلاقی، قانونی و فرهنگی از این فرصت به وجود آمده سوء‌استفاده و هر اثر مخربی را به تشخیص ناصواب خود منتشر می‌کنند. این وضعیت مثل آن است که درهای قلعه تحت محاصره خودی را باز کنیم و علاوه بر آن به سربازان ارتش دشمن آب و غذا هم بدهیم و بعد مدعی دفاع آفندی و پدافندی هم باشیم‌.

یادمان نرود که ما همین حالا هم درگیر بزرگ‌ترین جنگ فرهنگی تاریخ هستیم و نیروهای متخاصم خارجی با کینه‌های تمدنی به همراه ایادی داخلی‌شان خیز گرفته‌اند تا در هر فرصت خاکریزی از فرهنگ ایران را ساقط یا تصرف کنند. چندی پیش اسرائیل با استفاده از ایادی جریان نفوذ و خائنان داخلی در آن عملیات مضحکش برای دقت سنجی پدافند ایران چند ریزپرنده (کوادکوپتر) را پرواز داد که بلافاصله توسط پدافند ایران منهدم شد. آیا پخش سریال یا فیلم‌های ضد ایرانی در پلتفرم‌های داخلی حکم پرواز ریزپرنده‌های دشمن را ندارد؟ آیا پدافند فرهنگی نباید امکان انهدام آن را در لحظه داشته باشد؟ 
خطای پخش سریال حشاشین وتکرار موارد مشابه که در رسانه‌ها بازتاب منفی داشته‌اند نشان می‌دهد فرصت نظارت پسینی در اختیار پلتفرم‌ها، نتیجه عکس داده و کار از انتشار فیلم‌ها و سریال‌های با موارد اخلاقی و فرهنگی به آثار ضد فرهنگی و ضد ایرانی رسیده و دیگر وقت آن است باتوسعه وتجهیز نظارت پیشینی ازنظر نیروی انسانی‌، امکانات فنی‌،هوش مصنوعی و...ومهم‌تر از آن اصلاح آیین‌نامه‌های اجرایی‌،تمام آثار سینمایی، سریال‌، مستند و...خارجی پیش ازپخش موردارزیابی ونظارت قرارگیرند. همچنین لازم است اصرار به تکرار تخلف را با جرایم مالی و محرومیت‌های معنادار مدیریت کنیم؛ درست براساس الگوهای جهانی‌. 

انتهای پیام